«نوشین زرنانی» در دومین نمایشگاه انفرادی خود با عنوان «بانوی آهنی» که در ادامه مجموعه «نگهبان چشمه» برگزار شده است، 11 تابلوی نقاشی میکس مدیا، دو چیدمان و دو ویدئوآرت را در معرض تماشای عموم قرار داده است. او در این نمایشگاه صحنه‌هایی از فیلم سینمایی «آیرن من 2،1 و3» را بازسازی کرده و بر حضور اَبرقهرمان‌ها در حوزه تصویر بخصوص در سینما تاکید دارد.
زرنانی درباره آثار تازه‌اش که در حدود دو سال بر روی آن‌ها متمرکز بوده، گفت: «دغدغه من در رابطه با عنصر قدرت در این نمایشگاه با توجه به حضور ابرقهرمان‌ها در فیلم‌های‌هالیوودی چون بتمن، سوپر من، اونجرز، آیرن من و... است که توانسته بسیاری از کودکان را تحت‌تأثیر قرار دهد و در ذهن آن‌ها اسطوره بسازند.»
او دررابطه با الگوسازی فیلم‌های ‌هالیوودی اضافه کرد: «هالیوود تحت‌سلطه سرمایه‌داری است، آن‌ها  بصورت حساب شده یکسری الگوها را در بین مردم القا می‌کنند و از آن خروجی‌هایی بدست می‌آورند.
آنها این الگوها را به شکلی تعریف می‌کنند که نشان می‌دهد یک انسان برتر یک «ابر مرد» یا ابرانسان است و باعث می‌شوند تا انسان از فلسفه وجودی خود فاصله بگیرد. در این میان خود انسان‌ها باید هوشیار باشند.»

 دوست داشتم خودم باشم
پرسوناژ نقاشی‌های زرنانی، خود اوست. او در این آثار فیگورهایی از خود را در حالات مختلف با زره‌های آهنی به تصویر کشیده و دراین‌باره افزود: «روند تکمیل یک اثر برای من مانند سفری درونی است. در این آثار با قراردادن خودم به عنوان پرسوناژ اصلی سفری از خود به خود دارم، اما در رابطه با پیش‌زمینه کارها از قبل هیچ ایده‌ای ندارم و طرح‌ها خود به خود در طول کار تغییر می‌کنند.
در آخرین اثر این نمایشگاه گویی همه چیز برایم به پایان رسید و دوست داشتم از پوسته خودم بیرون بیایم و خود واقعی‌ام باشم، بنابراین پروسه خودشناسی در تابلوی آخر این نمایشگاه به حذف پرتره‌ها و باقی ماندن یک گل بر روی بوم رسید.»
زرنانی در سالن بالایی گالری شکوه برای القای بهتر سوژه مورد نظرش به مخاطب، دو چیدمان به تماشا گذاشته است: در گوشه‌ای از سالن دو مبل روبه‌روی هم هستند که بر روی پارچه آن چهره زنان قدرتمندی چون مارگارت تاچر، ویرجینیا وولف، خانم مرکل و... نقش بسته است، هدف من از نمایش این چیدمان درگیر کردن مخاطب با تصاویر و چهارچوب این مبل‌هاست و با آنکه تصاویری از زنان قدرتمند جهان بر روی این مبل‌ها نقش بسته، ولی چوب دور و برش و در واقع بنیان درونی آن به نوعی تنها جایی برای نشستن قدرتمندان است.
چیدمان دیگر این نمایشگاه سیب‌های طبیعی‌ای هستند که به رنگ صورتی در آمده و هر کدام زخمی‌شده یا تیغ‌هایی به درون آن‌ها فرو رفته است، این سیب‌ها در طول نمایشگاه تغییراتی می‌کنند و از داخل کم کم رو به زوال می‌روند و در آخرین روز نمایشگاه آنچه باید، در درون سیب‌ها و در ظاهرشان اتفاق خواهد افتاد.
دو ویدئو آرت زرنانی در سالن بالایی گالری هر کدام در حدود 3دقیقه است، یکی راه رفتن مادری به همراه کودکی نو پا را نشان می‌دهد که برای اولین بار به تماشا گذاشته شده و دیگری ویدئویی است که در نمایشگاه گروهی همراه با «عباس کیارستمی‌» و هنرجویانش ارائه داده بود.
 
 درباره هنرمند
«نوشین زرنانی» فارغ‌التحصیل رشته شیمی ‌دانشگاه شهید بهشتی است. این نمایشگاه دومین نمایشگاه انفرادی نقاشی وی محسوب می‌شود.
او تاکنون ویدئو آرت‌های مختلفی را در داخل و خارج از کشور در شهرهایی چون تهران، شیراز و میلان ایتالیا به نمایش گذاشته است. زرنانی سال گذشته اجرای آرت سه رنگ را در گالری دنا برپا کرد.
وی در سری پروژه‌های پرفورمانس جان کیج در گالری ایست با اثر
«the wolf is…  » حضور داشته و پرفورمانس «we need oxygen -2 » را در سال91 در خانه هنرمندان برگزار کرده است.
این هنرمند علاوه بر نمایشگاه نقاشی گروهی «1+9» در گالری فریا در بسیاری از نمایشگاه‌های گروهی نظیر دو دوره نمایشگاه گروهی «جوانان پیشرو» در گالری پردیس ملت، نمایشگاه ویدئوآرت گروهی در گالری ماه مهر همراه با «عباس کیارستمی‌» و هنرجویانش و نمایشگاه گروهی
 Art collect تهران و... شرکت کرده است .  او سال گذشته نیز پرفورمنسی با عنوان «سه رنگ» را در گالری دنا برگزارکرد که درباره این پرفورمنس گفت: در دوره‎ای از کارهای من جدول کلمات متقاطع نقش پررنگی داشت به همین دلیل در این پرفورمنس نیز مفهوم کلمات و انتزاعی بودن آنها را دوباره به کار گرفتم تا معانی دیگری را خلق کنم. به نظر من همه گرفتاری‎ها و درگیری‎های بشر از کلمات و مفاهیم آنهاست که البته در هر کانتکس و زمینه‎ای نیز متفاوت است.

 جدول کلمات متقاطع
در این پرفورمنس یک جدول کلمات متقاطع به وسیله ویدئو پروجکشن روی یک بوم نشان داده می‏‌شد که همه حروف از پیش در آن نوشته شده بود، به علاوه شیئی روی میز وجود دارد که پوشیده شده بود، این شیء یک تکه گوشت بود که هنرمند همانند یک جراح، تکه‎هایی از آن را جدا کرده، روی جدول قرار می‎داد. تصاویر جدول مدام در حال تغییر بود، در واقع کلمات ویران شده و دوباره ساخته می‎شدند و دوختن گوشت‎ها روی بوم نوع دیگری از نوشتن بود که این بار کلمات و حروف در آن نقشی نداشتند.
این کار فضایی پست مدرن داشت که عنوان اثر، یک بازی زبانی بود که به سه گانه کریستف کیشلوفسکی نیز اشاره‌ای داشت. گفتنی است نمایشگاه «بانوی آهنی» تا هفتم اردیبهشت ماه در گالری شکوه واقع در خیابان فرمانیه، بلوار اندرزگو، خیابان امیر نوری، پلاک19 دایراست و علاقه‌مندان می‌توانند همه روزه از ساعت5 تا 9 بعد ازظهر از این آثار دیدن کنند.